korte verhalen

Ik heb een hekel aan vakantiegangers, ik geef het toe.
Ik weet waarom, en het is geen jalousie.
Want ik ben eigenlijk mijn hele leven al met vakantie, dus daar ligt het niet aan.
Maar ik kan het typische gedrag van de doorsnee vakantieganger niet aan.
Ik word er boos om.
Een typische vakantieganger kleed zich voor de vakantie, hij of zij draagt dan kleren die schreeuwen: " IK BEN MET VAKANTIE!"
Meestal is het dus niet om aan te zien, vakantiekleren zijn nooit leuk.
Ze moeten makkelijk en comfortabel zijn, en dat gaat niet met leuk.
Vakantieschoenen zijn ook heeeeel andere schoenen dan normale schoenen.
Om de zelfde reden als de kleren geloof ik.
Er is altijd wel een fabrikant die daar op inspeelt, en dus VAKANTIESCHOENEN maakt.
Die zijn dan zogenaamd van alle gemakken voorzien, je kunt er alles mee.
Dat is eigenlijk het sleutelwoord geloof ik, je kunt er alles mee.
Zo heb je ook thema vakantiekleren, je draagt andere kleren bij centerparcs dan bij een rondreis door Egypte.
Bij centerparcs is een jogging broek met slippers en een groot t shirt goed.
Dan begrijpt iedereen je, je bent met vakantie, in centerparcs.
Bij de rondreis door Egypte behoor je er zeker uit te zien als Indiana Jones of Lawrence of Arabia.
Je ziet er dan heel anders uit dan de lokale bevolking, maar je probeert niet op te vallen.
Dat doe je dus wel!!!, je ziet er niet uit. Vooral die hoed , petje of lap, normaal dragen ze die nooit, alleen op vakantie wordt er een hoofddeksel gedragen
Ineens zijn het dan uitzonderlijke types die uitdragen dat ze met vakantie zijn!
Het leuke is dat ik nogal ergens kom, en dat ik meestal ook wel vakantiegangers tegenkom.
Die willen niets met me te maken hebben dan, want ik lijk niet op een vakantieganger.
Ik hoor niet bij de groep.
Maar als er twee vakantiegangers met vakantiekleren en vakantieschoenen en een vakantiepetje elkaar tegenkomen, wildvreemden.Wordt er gelijk op ingesprongen en is het praatje vlug gemaakt.
Het ligt dus aan de herkenbaarheid dus.
Vandaag moest ik wel lachen, een vakantieganger sprak mij aan.
Dat is op zich al een wondertje, dat gebeurd nooit.
Hij vroeg " u werkt hier in dit land?"
Hij was een oplettend persoon, want ik had geen "vakantiekleren" aan.
Mijn schoenen leken helemaal niet op "vakantieschoenen".

Hoezo? Vroeg ik.

"Nou meneer het is duidelijk dat u niet op vakantie bent, dus ik werd eigenlijk een beetje nieuwsgierig" zei de vakantieganger.(dit staaft mijn bevindingen over de kleren)
" ja meneer u bent een oplettend persoon, ik werk in dit land" antwoordde ik.

"oh interessant" zei de vakantieganger, "u boft, want dit is een mooi vakantieland"
of dat dat samengaat

Later op bed dacht ik:

"hij zou toch niet jaloers op mij zijn" en ik schoot in de lach

Ik wil zeker niet met hem ruilen, want dan moet ik vakantiekleren en vakantieschoenen dragen.

Maar ik ben er niet zeker van of het andersom ook zo is.

© B.A.Maas 2007.