korte verhalen

Als je in china zit, en zelf wil koken, moet je wel een chinees kookboek hebben.
anders verhonger je of grijp je naar junkfood.
ik was al een paar dagen bezig om noodles te maken, of iets wat chinees leek, maar het was het allemaal net niet.
dus..... afkijken!
op naar een restaurant en achterom de keuken in!
een vriendelijke chinees zat op het stoepie achter het restaurant groente schoon te maken.
hij lachte naar me, want ik was waarschijnlijk de eerste "witte" die achterom kwam.
Ik vroeg hem wat de naam van die groente was, maar hij begreep me niet.
dus werd er snel een "vertaler" bij gehaald.
het aardige meisje sprak redelijk engels.
ik legde haar uit dat ik journalist was, en de chinese keuken wilde beschrijven(hehe)
vooral welke ingredienten werden gebruikt en waarin(hehe)
ik kreeg een hele uitleg en ze hadden er lol in.
gelukkig had ik mijn fototoestel bij me en kon ik van alle flesjes een foto maken, zodat ik ze later herkende in de supermarkt.
Het stond ook goed bij mijn "nieuwe beroep"
het is eigenlijk allemaal stik eenvoudig, dat chinees koken.
als je de goeie ingredienten maar bij elkaar hebt.
later heb ik dezelfde truuk bij een thais restaurant gedaan.
en ik eet heerlijk nu!! door een beetje van Ben en de rest te doen kan menig Thai of Chinees zo bij me komen eten! en sla ik zeker geen modder figuur.
later ben ik met mijn "panang" teruggegaan naar het thaise restaurant.
en gevraagd of ik er wat van bakte.
Het smaakte als de "panang" die zijn moeder vroeger maakte, en was beter dan die hij zelf maakte slijmde hij.
ik had er dan ook per ongeluk limoen bij gedaan, wat zeker niet hoort! dat zal het geweest zijn hehe.

Ik woon in china haha
in een apartement,met keuken en alles erop en eraan.
Het is geweldig en ik heb het beter naar mijn zin dan in een hotel.
het betekent wel dat je alles zelf moet doen,en voor jezelf moet zorgen.
maar dat doe ik met plezier, want de vrijheid die je hebt is groot.
wassen is geen probleem,want daar heb je een machine voor waar je alleeen een knopje voor moet indrukken.
een "wasrekkie" heb je zo gekocht, en staat op het balkon.
iedere avond koken is een feesie voor mij, want dat is mijn hobbie.
nu blijkt dat het inkopen van voedsel hier niet zo makkelijk is dan bij AH.
het zoeken van een product is een stuk moeilijker omdat alles in een heel andere verpakking zit.
zo lijkt de fles waarin de yoghurt zit meer op een nederlandse fles wasmiddel, en is dus moeilijk te vinden, vooral als je niet weet hoe "yoghurt" in het chinees geschreven wordt.
In de supermarkt is van alles te koop, en verrassend vers.
zo liep ik gister de supermarkt binnen om eten te halen zonder te weten wat ik moest inslaan, want gehakt ziet er hier niet uit en een speklappie hebben ze nog nooit van gehoord, dus ben ik op de chinese toer aan het koken.,
het vlees dat bij de slager lag zag er niet allemaal fris uit, en die chineesjes zitten overal met hun pisvingertjes aan, dus dat werd het niet.
toen zag ik voor de eerste keer de vis afdeling.
niks ijs, of mooie uitstalling.
er stonden grote aquariums waar alle soorten vis inzwommen.
even blijven kijken hoe het werkt, en een netje gepakt.
mijn oog was gevallen op een forse zeebaars, die nog vrolijk heen en weer zwom en een paar garnaaltjes die constant uit hun tank sprongen.
de baars was moeilijk te vangen, want iedere keer zwom er een kleinere in de weg, die samen met mijn baars in het net zat.
na een paar afleidingsmanouvres had ik hem dan eindelijk te pakken.
ze maakten hem ook schoon daar.
plots kwam er een chinees vrouwtje met gele laarzen op mij af,en pakte mijn net af!
ze kwakte met een sierlijke boog mijn arme vis hard op het beton.
een beetje te hard, hij was wel dood, maar ook aardig gewond.
ze lachte naar me met een greinsje van "zo doe je dat"
ik kreeg een nummertje in mijn handen gedrukt, en de vis ging naar de slachtbank, ik kon groente gaan halen en later terugkomen begreep ik uit haar perfecte chinees. (het kon ook "watje" betekenen)
dus op naar de groente.
Niets leek op de groente die ik ken, alleen de chinese kool kon ik.
dus als het maar groen is.
even later kwamen de gele laarsjes weer naar mij gedribbeld, met trots de schoongemaakte vis in een zakkie in haar hand.
Hij was dood, erg dood.
's avonds heb ik hem lekker in de wok gebakken, het zag er heel erg professioneel uit allemaal.
zijn oogje zat nog een beetje los van de smak op het beton, maar hij smaakte heerlijk.
ik zie ze dat niet doen bij de AH.
in ieder geval staat het dan de volgende dag in de krant.
VISBOER DOOD VIS OP BRUTE WIJZE ONDER HET TOEZIEND OOG VAN KINDEREN!!!!!
5 jaar! minimaal!