korte verhalen

Sinterklaas is altijd een gezellige tijd, je behoort het op mijn leeftijd met goede vrienden te vieren of met familie.
Het wordt nog leuker als er kleine kinderen bij zijn, want die kan je foppen.
En ze geloven vast in Sinterklaas, dat is zeker.
Ik kan de Sinterklaas avonden dat ik thuis was goed herinneren, want het waren er niet zo veel.
Dat komt omdat wij geen kinderen hebben en ik zo sociaal was om de mensen met kinderen naa huis te sturen.
Dus de meeste sinterklazen zat ik in het buitenland, en dat is leuk en niet leuk.
Het ligt er helemaal aan met welke mensen je bent dus, met zuurpruimen en verbitterde maten is er niets aan.
Die begrijpen op een of andere mannier niet meer waarom het Sinterklaas is.
Ze zijn het kind in hun zelf dus kwijt en dat is zonde.
Want het behoort zo te zijn dat je op die dag weer een beetje kind wordt.
Ik probeer zoveel mogelijk er een leuke dag ervan te maken.
Bij ons in de familie is het gebruikelijk om je een sneer te geven zoals we zeggen.
De gedichten gaan altijd over een gebeurtenis die je eigenlijk wilt vergeten.
Die wordt je dan in het openbaar tegenover iedereen even weer onder de neus gewreven.
En dat is leuk! Want je mag het zonder schroom terugdoen.
Ik heb dus ook al veel gedichten voor collega's, dagrapporten, memo's en zulk soort dingen op rijm gemaakt.
Bij de meeste mensen valt dit in goeie aarde en maakt ze weer aan 't lachen.
Maar de sinterklaasfeestjes blijven altijd top.
In Jubail in saudi arabie zaten we met veel Hollanders.
Er was een school voor de kinderen en er was van alles.
Van alle feestdagen werd zoveel mogelijk gebruik gemaakt om een beetje Nederlands gevoel te krijgen.
Want de meeste families zaten er 1 jaar.
Op 5 december werd er dan ook een intocht gehouden met echte zwarte pieten en een stoomboot en zo.
De voorbereidingen waren geweldig leuk, en iedereen bracht zijn steentje bij.
Op de dag zelf was het 45 graden, daar had even niemand aan gedacht, want je denkt al vlug aan 5 graden op 5 december.
Mijn geloof in die man was gelijk weg, want die woont in Spanje?
Dan doe je toch niet zo'n warm pak aan! Dat doe je toch in korte broek?
De zwarte pieten hadden het nog moeilijker dan de Sint.
Hoe doen ze dat in Spanje?, die witte kraag zo wit houden.
Onze pieten moesten iedere 5 min geschminkt worden, want het zwart kwam los met het zweet, en werd opgevangen door die kraag!
Het water was dus ook niet aan te slepen daar.
Toch is het een leuk gezicht, iedereen met zomerse kleren en Nederlandse vlaggetjes op de kade.
Een sleepboot met een zwarte stortpijp als stoombootuitlaat, en palmbomen en zo.
Ik stond naast Mohammed onze chauffeur, die begreep er helemaal niets van.

Mr Ben what they do? Vroeg hij.

Ik heb hem verteld dat onze koning op bezoek kwam, en dat die zwarte mensen de ministers waren.
En dat onze koning heel rijk was, hij gaf iedereen een cadeautje en snoep als hij op bezoek was.
Jullie koning komt waarschijnlijk ook Mohammed, blijf je even?? Of moet je je daarvoor omkleden?

En weg was Mohammed, even later kwam hij terug, met zijn hele familie en vriendenkring.

Mr Ben, i want flag for everybody vroeg hij,

En dat ben ik heel snel gaan regelen.

© B.A.Maas 2007.