pa
Mijn vader schreef ook altijd leuke stukjes.
ik heb er een hoop van bewaard, want ik zie daar het nut van in.
zo schreef hij eens een fantastisch verhaal over wielrennen, want hij was een fanaat.
nu de tour de france net afgelopen is, moest ik weer aan dat stukje denken, en zo aan mijn vader.
want ineens wist ik de naam van de wielrenner waarover hij schreef.
het was namelijk Frans, Franske want mijn vader is van bergen op zoom:)
Franske was een nationale held in bergen op zoom en omstreken,
Franske was nogal slungelig, en viel over zijn eigen trappers.
het moet rond 1935 zijn geweest, en niemand kent franske nog.
of Franske moet nog familie hebben, die weten dat er vroeger een familielid gefietst heeft.
en dat is zonde, want volgens het verhaaltje van mijn vader had franske toch eens gewonnen!
Dat kwam zo:
Franske was altijd de laatste van koers, en moest uren bijkomen als de koers gereden was.
daarom kende iedereen franske ook, want de toeschouwers bleven op hem wachten.
Later in de kroeg was franske dan ook meestal het middelpunt van het gesprek, en waren de wielerliefhebbers de winnaar allang vergeten, maar franske niet.
Totdat er een koers was , waar franske ineens uithaalde!
Het "Peleton" volgde 2 koplopers en franske hijgde een flink eind achter dat peleton.
Franske had een voordeel, hij kende de weg!
en ineens reed franske voorop.
de koplopers waren verkeerd gereden, en het peleton erachteraan.
franske kwam als eerste over de streep, en werd op de schouders genomen.
kreeg zijn eerste kusje van de rondemis, en kwam in de krant!
door het verhaaltje van mijn vader is franske onsterfelijk geworden in de familie.
als je namelijk achterbleef, werd je franske genoemd:)
en ik geef hiermee die roem door.
want franske heeft dat dik verdient!!!
© B.A.Maas 2009.
ik heb er een hoop van bewaard, want ik zie daar het nut van in.
zo schreef hij eens een fantastisch verhaal over wielrennen, want hij was een fanaat.
nu de tour de france net afgelopen is, moest ik weer aan dat stukje denken, en zo aan mijn vader.
want ineens wist ik de naam van de wielrenner waarover hij schreef.
het was namelijk Frans, Franske want mijn vader is van bergen op zoom:)
Franske was een nationale held in bergen op zoom en omstreken,
Franske was nogal slungelig, en viel over zijn eigen trappers.
het moet rond 1935 zijn geweest, en niemand kent franske nog.
of Franske moet nog familie hebben, die weten dat er vroeger een familielid gefietst heeft.
en dat is zonde, want volgens het verhaaltje van mijn vader had franske toch eens gewonnen!
Dat kwam zo:
Franske was altijd de laatste van koers, en moest uren bijkomen als de koers gereden was.
daarom kende iedereen franske ook, want de toeschouwers bleven op hem wachten.
Later in de kroeg was franske dan ook meestal het middelpunt van het gesprek, en waren de wielerliefhebbers de winnaar allang vergeten, maar franske niet.
Totdat er een koers was , waar franske ineens uithaalde!
Het "Peleton" volgde 2 koplopers en franske hijgde een flink eind achter dat peleton.
Franske had een voordeel, hij kende de weg!
en ineens reed franske voorop.
de koplopers waren verkeerd gereden, en het peleton erachteraan.
franske kwam als eerste over de streep, en werd op de schouders genomen.
kreeg zijn eerste kusje van de rondemis, en kwam in de krant!
door het verhaaltje van mijn vader is franske onsterfelijk geworden in de familie.
als je namelijk achterbleef, werd je franske genoemd:)
en ik geef hiermee die roem door.
want franske heeft dat dik verdient!!!
© B.A.Maas 2009.
Een reactie posten